10 กล้องส่องทางไกล ยี่ห้อไหนดี ปี 2024 สำหรับกลางวัน กลางคืน

สำหรับคนที่อยากใช้กล้องส่องทางไกลในงานคอนเสิร์ตหรืองานแสดงสด ควรเลือกกำลังขยายที่ 5 - 8 เท่าจะกำลังพอเหมาะเลยครับ อีกทั้งในสถานที่จัดงานเหล่านี้ส่วนใหญ่จะค่อนข้างมืด เราขอแนะนำให้ใช้แบบ Multi Coat ที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนแม้จะมีแสงน้อย

สำหรับงานเทศกาลดนตรีในเวลากลางวัน หากศิลปินไม่ค่อยย้ายตำแหน่งบนเวทีมากนัก ให้ใช้กล้องส่องทางไกลที่มีขอบเขตการมองเห็นที่แคบหน่อยก็เพียงพอแล้ว แต่สำหรับบนเวทีคอนเสิร์ตหรืองานแสดงละครที่นักแสดงมักเคลื่อนไหวไปมาทั่วเวที แนะนำให้แบบที่มีขอบเขตการมองเห็นที่กว้าง หรือประมาณ 8° ขึ้นไปจะดีกว่า

และแน่นอนว่า หากกล้องส่องทางไกลมีขนาดใหญ่เกินไป ก็อาจจะทำให้ถือหรือใช้งานลำบาก อีกทั้งจะทำให้เมื่อยล้าได้ง่าย ดังนั้น ให้เลือกขนาดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 25 มม.จะเหมาะที่สุดครับ

สำหรับการใช้งานกลางแจ้งหรือปิกนิก ควรเลือกกล้องแบบที่มีขนาดกะทัดรัดพกพาง่ายจะสะดวกที่สุดครับ โดยเฉพาะรุ่นที่มีขนาดพอดีสามารถใส่ในกระเป๋าได้ รุ่นที่มีสายห้อยคอ หรือรุ่นที่สามารถม้วนเก็บได้ยามไม่ใช้งานก็ถือเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่ดี

ขนาดของกล้องส่องทางไกลที่กำลังดีและไม่หนักจนเกินไปก็คือ ประมาณ 350 กรัม อีกทั้งเพื่อป้องกันสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงกะทันหัน หากเลือกรุ่นที่กันน้ำได้ก็จะสะดวกที่สุด เผื่อเวลาต้องใช้งานยามฝนตกครับ

สำหรับการรับชมกีฬา กำลังขยายที่พอเหมาะจะอยู่ที่ 6 - 8 เท่า ยิ่งหากมีฟังก์ชันซูม ก็จะทำให้พื้นหลังไม่เบลอและสามารถจับการเคลื่อนไหวของผู้เล่นได้ดี แม้จะอยู่ในที่นั่งไกล ๆ อย่างในสนามกีฬาหรือโดมก็ตาม

หากกล้องมีขอบเขตการมองเห็นจริงประมาณ 7 ° ก็เรียกได้ว่า สามารถจับได้ทุกการเคลื่อนไหวของนักกีฬา ซึ่งแน่นอนว่าหากยังไม่มั่นใจ ก็สามารถเพิ่มขอบเขตการมองเห็นจริงให้มากกว่านี้ได้ด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ หากความแตกต่างของการมองเห็นรอบนอกมีน้อย ก็จะทำให้เราไม่วิงเวียนหัวเวลาส่องกล้องนาน ๆ ครับ

สำหรับการดูนกที่เป้าหมายมีขนาดเล็กและอยู่ไกล กล้องจำเป็นต้องมีกำลังขยายประมาณ 8 - 12 เท่าครับ แม้สำหรับนกส่วนใหญ่แค่กำลังขยาย 10 เท่าก็เพียงพอแล้ว แต่ว่าสำหรับนกขนาดเล็กบางชนิด ก็อาจจำเป็นต้องใช้กำลังขยายมากถึง 12 เท่า หรือสำหรับมือใหม่ที่พึ่งเริ่มหัดส่องกล้องดูนก และไม่ชินกับการเคลื่อนกล้องตามการขยับของตัวนก เราขอแนะนำให้เลือกกำลังขยาย 8 เท่าจะดีที่สุดครับ

เพื่อให้ได้ภาพที่ชัดเจนและสว่างมองเห็นได้ง่าย กล้องที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 40 มม.ขึ้นไปจะเหมาะสมกว่า นอกจากนี้ คุณควรเลือกรุ่นที่มีขอบเขตการมองเห็นจริงประมาณ 7 ° เพื่อให้ได้ภาพมุมกว้างที่เหมาะสม และอย่าลืมเลือกรุ่นที่สามารถกันน้ำได้เผื่ออากาศเปลี่ยนแปลงกะทันหันด้วยนะครับ

สำหรับการดูดาวควรใช้กล้องที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางรูม่านตาที่มีขนาด 5 มม. ขึ้นไป เพื่อให้ได้ความสว่างที่มองได้ชัดเจนและมุมมองที่กว้าง สำหรับคนที่อยากดูเป็นระยะเวลานาน ๆ แนะนำให้ใช้งานคู่กับขาตั้งเพื่อความสะดวกยิ่งขึ้นครับ

อย่างไรก็ตาม ไม่ควรเลือกกล้องที่มีกำลังขยายสูงเกินไป เพราะการดูดาวไม่ว่าจะกำลังขยายสูงแค่ไหน ก็จะเห็นเพียงแค่จุดดาวบนท้องฟ้า ไม่ว่ากำลังขยาย 6 เท่า หรือ 10 เท่า ก็แทบไม่มีความแตกต่างกันแม้แต่น้อย ในทางกลับกัน กล้องส่องทางไกลที่มีกำลังขยายที่ต่ำ หากมองเป็นระยะเวลานาน ๆ ดวงตาจะถูกปรับให้ชินกับความมืด ทำให้ภาพจะดูสวยงามกว่าเดิมมาก ซึ่งรูปแบบกล้องที่เราขอแนะนำสำหรับดูดาวก็คือ 7 เท่า 50 มม. ครับ

กำลังขยายของกล้องส่องทางไกลจะแสดงภาพที่เราเห็นให้ใหญ่กว่าความเป็นจริง เท่ากับกำลังขยายของกล้องนั้น ๆ ยกตัวอย่างเช่น ถ้าส่องวัตถุในระยะ 50 เมตร ด้วยกล้องส่องทางไกลที่มีกำลังขยาย 5 เท่า ภาพที่เห็นจะเหมือนกับที่เรามองเห็นด้วยตาเปล่าในระยะ 10 เมตร

หากคุณต้องการใช้กล้องส่องทางไกลสำหรับดูคอนเสิร์ตหรือดูนก แน่นอนว่าต้องใช้กล้องที่มีกำลังขยายสูง อย่างไรก็ตาม หากมีกำลังขยายที่สูงเกินไป ภาพที่ได้จะออกมาสั่นและมุมมองจะแคบลง ดังนั้น เราขอแนะนำกล้องส่องทางไกลที่มีกำลังขยายประมาณอยู่ที่ประมาณ 10 เท่าจะกำลังดีครับ

“เส้นผ่านศูนย์กลางของเลนส์ใกล้วัตถุ” หมายถึง เลนส์ที่อยู่ด้านนอกของกล้องส่องทางไกล ซึ่งจะมีตั้งแต่ขนาด 25 - 50 มม. และความละเอียดจะมากขึ้นตามคุณสมบัติการเก็บแสงที่มากขึ้น

ส่วน “เส้นผ่านศูนย์กลางรูม่านตา” คือ วงกลมที่ปรากฏขึ้นเวลาส่องกล้องไปยังสถานที่ที่มีสีขาว และใช้สำหรับรับรู้ความสว่าง ซึ่งถ้าใช้ในที่ที่มีความสว่างมาก เพียงแค่ 2 - 3 มม.ก็เพียงพอแล้ว แต่ถ้าคุณต้องการใช้ส่องนกหรือดูดาวตอนกลางคืน ก็ขอแนะนำให้ใช้แบบ 4 - 7 มม. ครับ

อย่างไรก็ตาม ยิ่งมีรูรับแสงมากขึ้นเท่าไหร่ น้ำหนักและขนาดของกล้องส่องทางไกลก็จะมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้น เราขอแนะนำให้คุณเลือกระหว่างความสะดวกในการพกพาหรือความคมชัดครับ

ก่อนอื่นเลย เรามาทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่อง “ขอบเขตการมองเห็นจริง” และ “ขอบเขตการมองเห็นชัดเจน” ของเลนส์ของกล้องส่องทางไกลกันก่อนดีกว่าครับ

“ขอบเขตการมองเห็นจริง” หมายถึง ความกว้างของมุมมองที่เราสามารถมองเห็นได้โดยไม่ต้องเคลื่อนย้ายกล้องส่องทางไกล ซึ่งกล้องที่มีขอบเขตการมองเห็นจริงที่กว้าง จะเหมาะกับการเอาไว้ดูนกในป่าที่มีการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและทิศทางที่ไม่ตรงตัว ซึ่งแม้ส่วนใหญ่กล้องทั่วไปจะมีขอบเขตการมองเห็นจริงอยู่ประมาณที่ 5° - 8° แต่ถ้าอยากจับภาพเป้าหมายที่เคลื่อนไหวอยู่ได้อย่างถูกต้องและสมบูรณ์ เราขอแนะนำให้เลือกขอบเขตการมองเห็นจริงที่ 7° ขึ้นไปดีกว่าครับ

ส่วน “ขอบเขตการมองเห็นชัดเจน” หมายถึง ระยะการมองเห็นที่สามารถทำได้อย่างชัดเจน โดยจะมีหลักคำนวณมาจาก “ขอบเขตการมองเห็นจริง × อัตรากำลังขยายภาพ” ซึ่งส่วนตรงนี้ยิ่งมีขนาดใหญ่แค่ไหน มุมมองการมองเห็นก็จะกว้างขึ้นเท่านั้น แม้จะมีกำลังขยายมากแค่ไหนก็ตาม ซึ่งสำหรับคนที่อยากเห็นมุมมองที่กว้างกว่าปกติ เช่น ใช้ดูบนเวทีคอนเสิร์ตหรือการแสดงละคร ขอแนะนำประเภทที่มีมุมมองกว้าง เช่น ขอบเขตการมองเห็นจริง 7° × อัตรากำลังขยายภาพ 8 เท่า = ขอบเขตการมองเห็นชัดเจน 56° ครับ

ถ้าคุณมองกล้องส่องทางไกลแล้วเห็นภาพสลับบน-ล่างอยู่ แสดงว่าปริซึมกำลังแสดงภาพที่ถูกต้องให้คุณเห็นอยู่ครับ โดยกล้องส่องทางไกลประเภท Porro Prism จะใช้วิธีผลิตแบบดั้งเดิมซึ่งสะท้อนแสงผ่านทางเลนส์ ทำให้ได้ภาพที่ออกมาดูสวยงาม

ส่วนกล้องส่องทางไกลประเภท Roof Prism จะใช้ปริซึมชุบที่มีรูปทรงที่เล็กและพกพาได้ง่าย แต่เพราะมีสะท้อนของแสงที่ซับซ้อนกว่า จึงทำให้ความละเอียดของภาพที่จะได้ลดลงไปจากเดิม อีกทั้งยังราคาแพงกว่ากล้องส่องทางไกลประเภท Porro Prism เล็กน้อย

ถ้าจะแบ่งประเภทให้แยกออกกันง่าย ๆ ก็คือ กล้องส่องทางไกลประเภท Porro Prism จะมีขนาดที่ใหญ่และได้ภาพที่ชัดเจนสวยงาม ส่วนประเภท Roof Prism จะมีขนาดเล็กกะทัดรัดพกพาง่าย และมีราคาแพงกว่ากันเล็กน้อย ซึ่งสำหรับคนที่อยากได้กล้องส่องทางไกลที่เหมาะกับตัวเอง ก็สามารถใช้เกณฑ์ตรงนี้ในการเลือกได้ครับ